CHOJNÓW

Chojnów - Największe pod względem ludności miasto powiatu legnickiego, zajmuje obszar 5, 3 km2 i liczy 15 124 mieszkańców (28 % ogółu ludności powiatu). Od stołecznej Legnicy oddalone o 18 km. Ośrodek przemysłowy i węzeł komunikacyjny na Wysoczyźnie Chojnowskiej, nad Skorą, na pn.zach.od Legnicy. W XIII w. była tu, obok grodu kasztelańskiego, osada targowa przy szlaku zwanym Wysoką Drogą, wiodącym z Saksonii, przez Wrocław, do Krakowa. Pierwsza wzmianka o Chojnowie pochodzi z 1272 r. (Haynow), w 1288 r. po raz pierwszy został wymieniony jako miasto (civitas), a najdawniejsza wzmianka o kasztelanii pochodzi z 1291 r. Chojnów był w księstwie legnickim (później w legnicko - wrocławskim, legnicko - brzeskim), a wyjątkiem krótkiego okresu (1291 - 97) kiedy należał do księstwa głogowskiego. W 1333 r. uzyskał ponownie prawa miejskie (magdeburskie)na wzór Legnicy. W 1428 r. miasto zostało zniszczone przez husytów. W XVI w. stało się ośrodkiem tkactwa, które upadło po wojnie trzydziestoletniej. W 1675 r. po śmierci ostatniego księcia legnicko - brzeskiego Chojnów dostał się pod bezpośrednie panowanie Habsburgów austriackich, a w 1742 r. znalazł się w granicach Prus. W 2 poł. XVIII w. powstała tu manufaktura włókiennicza. Po przeprowadzeniu przez Chojnów w 1845 r. linii kolejowej z Wrocławia do Bolesławca, biegnącej wzdłuż historycznego szlaku handlowego, nastąpił rozwój gospodarczy miasta, powstały: cukrownia, papiernia, zakłady metalowe, skórzane i inne. W 1900 r. Chojnów osiągnął 10 000 mieszkańców i aż do 1939 r. (liczył 11 100 mieszk.) górował pod względem liczby ludności nad siedzibą powiatu - Złotoryją. Niemiecka nazwa miasta Haynau. W wyniku działań wojennych w lutym 1945 r. miasto uległo dość znacznym zniszczeniom, włączone do Polski zostało po wojnie odbudowane. Do 1975 r. Chojnów był w powiecie złotoryjskim w woj. wrocławskim. W 1975 - 98 w woj. legnickim.
Chojnów rozwinął się na lewym brzegu Skorej. Stare miasto położone jest u ujścia Młynówki do Skorej. Centrum rozplanowania stanowi rozległy wydłużony rynek. W jego wsch. części gotycki kościół parafialny NMP z XIV - XVI w. Wśród przeważającej na obszarze starego miasta zabudowy z XIX i XX w. zachowały się renesansowe i barokowe kamienice z XVI i XVII wieku. Z otaczających niegdyś miasto murów obronnych z XIV w., wyburzony w 1813 r. przez francuzów, pozostały jedynie fragmenty, ze zrekonstruowaną w XIX w. Basztą Tkaczy. Na pd.-zach. krańcu starego miasta, oddzielony Młynówką, znajduje się renesansowy zamek z XVI w., przebudowany w XIX w.; dawniej jedna z rezydencji Piastów legnicko - brzeskich, obecnie mieści się w nim muzeum regionalne. Na miejscu dawnych murów obronnych i zasypanej fosy przebiega szeroka aleja. Nowe dzielnice powstały głównie na pn.i wsch. od starego miasta.
Gałęzie przemysłu dominujące w Chojnowie to: maszynowy, papierniczy, spożywczy i odzieżowy. Największymi zakładami są: "Agromet - Dolzamet" (producent łańcuchów napędowych) i "Dolpakart" S.A. (wytwórnia tektury falistej i opakowań). Spośród mniejszych zakładów warto wymienić tartak, mleczarnię, wytwórnię pasz, słodownię oraz zakłady Hicker (urządzenia dla przemysłu mięsnego), "Dany" (odzież dziecięca), "Magrotex" (maszyny rolnicze) i "Hosmet" (sprzęt szpitalny). Chojnów jest węzłem kolejowym i drogowym. W 1906 r. przeprowadzono tędy kolej Złotoryja - Rokitki, poprzeczną w stosunku do głównej linii Wrocław - Bolesławiec. Tę ostatnią zelektryfikowano w 1985 r., połączenie ze Złotoryją zamknięto w 1991 r. Drogi zbiegające się w Chojnowie mają znaczenie regionalne i lokalne, natomiast w odl. 5 km na pd. od miasta przebiega ważna autostrada Berlin - Wrocław.